مجازات گواه دروغ

ماده 10- قانون انحصار وراثت: هر شاهدی که در موضوع تحصیل تصدیق وراثت برخلاف حقیقت شهادت دهد برای شهادت دروغ تعقیب و به مجازاتی که برای این جرم مقرر است محکوم خواهد شد.

ماده 218- قانون مجازات عمومی: هر کس اعم از شهود و مطلعین و ممیزین و اهل خبر، در امور حقوقی شهادت دروغ بدهد و یا عامداً برخلاف واقع اظهار عقیده کند که در حکم محکمه موثر گردد، خواه کتبی، خواه شفاهی، به حبس تأدیبی از یازده روز الی یکسال محکوم می شود و اگر در ازاء شهادت دروغ یا اظهار عقیده برخلاف واقع وجه یا مالی گرفته باشد علاوه بر مجازات فوق به تأدیه دو برابر آنچه که گرفته است محکوم می شود.

مقررات مربوط به گواهی

1-در موارد زیر گواه باید از دادن گواهی خودداری کند:

الف) در صورتی که بین گواه و یکی از اصحاب دعوی قرابت نسبی یا سببی تا درجه سوم از طبقه دوم باشد.

ب) در صورتی که بین گواه و کسی که گواه به ضرر او داده می شود دعوی مدنی یا جزایی فعلاً مطرح باشد و یا دعوی جزایی سابقاً مطرح بوده و هنوز 5 سال در صورت جنایی بودن و 2 سال در صورت جنحه از صدور حکم قطعی نگذشته باشد.

پ) در صورتیکه بین گواه و یکی از اصحاب دعوی سمت خادم و مخدومی باشد.

2-ماده 1313 قانون مدنی- (شهادت اشخاص زیر پذیرفته نمی شود) 1-محکومین به مجازت جنایی 2- محکومیت به امر جنحه که محکمه در حکم خود آنها را از حق شهادت دادن در محاکم محروم کرده باشد. 3- اشخاص ولگرد و کسانیکه تکدی را شغل خود قرار دهند. 4- اشخاص معروف به فساد اخلاق 5- کسانیکه نفع شخصی در دعوی داشته باشند           6-شهادت دیوانه در حال دیوانگی.